Otrzymałam dwa wyniki badań AMH wykonanych za pomocą testu AMH firmy Roche metodą ECLIA. Pierwsze w 20 dniu cyklu i wynik był 1,4 ng/ml, natomiast drugie w 3 dniu następnego cyklu - wynik 0,57 ng/ml. W tym drugim przypadku wynik prolaktyny był 14,75 ng/ml, zaś po podaniu MCP - 35,59 ng/ml. Proszę o interpretację wyników, skąd Konflikt serologiczny jest wtedy, gdy we krwi matki pojawią się przeciwciała skierowane przeciwko krwinkom płodu. Jeśli brak jest przeciwciał, tylko mama jest Rh ujemna, a tata dodatni, to mówimy o niezgodności serologicznej. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Powstająca hemoglobina (barwnik czerwonych krwinek) jest niezbędna do transportu tlenu z płuc do tkanek. Niedobór żelaza u ciężarnej prowadzi do niedokrwistości, obniżenia odporności oraz nawracających infekcji układu moczowego. Ponadto zbyt mała ilość tego składnika mineralnego powoduje niską masę urodzeniową dziecka i Przede wszystkim należy wiedzieć, że umowa zlecenie – w przeciwieństwie do umowy o pracę – nie chroni kobiety w ciąży przed zwolnieniem. Jak wynika z przepisów Kodeksu cywilnego, zleceniodawca może wypowiedzieć umowę w dowolnym momencie lub po prostu jej nie przedłużyć. Dający zlecenie może je wypowiedzieć w każdym czasie. Konflikt serologiczny jest możliwy w pierwszej ciąży, choć faktycznie zdarza się dużo rzadziej. Wynika to stąd, że organizm matki jeszcze nie zdążył wytworzyć przeciwciał. Inaczej się dzieje, gdy dojdzie do bezpośredniego kontaktu krwi Rh- matki z krwią Rh+ dziecka. Właśnie dlatego w prawidłowo przebiegającej ciąży Konflikt grup krwi. Dzięki postępowi medycyny w dzisiejszych czasach komplikacje związane z różnicą między grupami krwi rodziców są bardzo rzadkie. W zasadzie mówimy o niezgodności w zakresie czynnika Rh przyszłych rodziców który może doprowadzić do konfliktu serologicznego. Konflikt serologiczny występuje w momencie, gdy sYAWjN. #Na czym polega choroba Hashimoto? #Czemu choroba Hashimoto utrudnia zajście w ciążę? #Czy choroba Hashimoto wyklucza ciążę? #Jak choroba wpływa na rozwój płodu? #Co kiedy przyszła mama nie wie o chorobie, a zajdzie w ciążę? #Jak leczyć chorobę Hashimoto w ciąży? #Czy leki przyjmowane przez ciężarną mogą zaszkodzić dziecku? #Czy chorobę Hashimoto można leczyć dietą? #Czy choroba Hashimoto to choroba dziedziczna? Na czym polega choroba Hashimoto? Jest to choroba autoimmunologiczna będąca wynikiem zaburzeń układu odpornościowego. Ma charakter przewlekły. Przeciwciała produkowane przez chorego zwracają się przeciwko organizmowi i atakują tarczycę, niszcząc ją stopniowo. U chorego zostaje wstrzymana produkcja hormonów T3 i T4 , co prowadzi do niedoczynności tarczycy. Choroba może przebiegać bezobjawowo. Z reguły jednak daje symptomy. Możesz: odczuwać większe zmęczenie odczuwać senność mieć kłopoty z koncentracją mieć zmienne nastroje marznąć mieć suchą skórę, łamliwe paznokcie mieć zaburzenia miesiączkowania zauważyć wzmożone wypadanie włosów tyć zauważyć że Twój organizm zatrzymuje wodę Badanie potwierdzające chorobę wykonuje się z krwi. Podwyższony poziom TSH (tyretropiny) i obecność przeciwciał przeciwtarczycowych świadczą o schorzeniu. Czemu choroba Hashimoto utrudnia zajście w ciążę? Choroba Hashimoto to choroba postępująca i nieleczona wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Nieregularne miesiączkowania, zaburzone cykle, a więc i owulacja powodują problemy z zajściem w ciążę. Jeśli Wasze starania nie przynoszą efektów, zapisz się na wizytę do endokrynologa. Zleci on odpowiednie badania, sprawdzi Twoją gospodarkę hormonalną, a następnie, jeśli zajdzie potrzeba wdroży odpowiednie leczenie. Czy choroba Hashimoto wyklucza ciążę? Choroba nie jest przeciwwskazaniem do zajścia w ciążę. Przyszła mama musi jednak kontrolować poziom hormonów przez cały okres jej trwania. Wyrównaj działanie tarczycy jeszcze przed zajściem w ciążę i kontroluj jej funkcje, aż do rozwiązania. Badanie TSH wykonuj przynajmniej co 4 tygodnie w pierwszej połowie ciąży i chociaż raz między 26 a 31 tygodniem ciąży. Jak choroba wpływa na rozwój płodu? Początki ciąży to czas, w którym intensywnie rozwija się mózg dziecka. Aby proces przebiegał prawidłowo, maluszek potrzebuje hormonów tarczycy. Ponieważ jego tarczyca dopiero się tworzy, korzysta z hormonów mamy. Ich niedobór u Ciebie spowodowany chorobą Hashimoto może doprowadzić do nieprawidłowego wzrostu oraz zaburzeń rozwoju. Choroba Hashimoto zwiększa prawdopodobieństwo poronienia. Może też prowadzić do innych powikłań, takich jak: niska masa urodzinowa dziecka stan przedrzucawkowy poród przedwczesny zaburzenia oddechowe zaburzenia rozwoju Co kiedy przyszła mam nie wie o chorobie, a zajdzie w ciążę? Jednymi z pierwszych badań, jakie wykonasz w ciąży, będą badania tarczycy. Lekarz prowadzący skieruje Cię na obowiązkową kontrolę TSH. Pamiętaj, aby wynik skonsultować z lekarzem, nawet jeśli będzie w granicach normy. Podane ilości są optymalne dla kobiet, które nie spodziewają się dziecka. Ginekolog oceni czy wynik jest dobry, a w przypadku nieprawidłowości od razu skieruje Cię do specjalisty. Zdarza się, że choroba Hashimoto ujawnia się, dopiero kiedy kobieta zajdzie w ciążę. To ciąża staje się czynnikiem wyzwalającym chorobę. Jeśli niedoczynność tarczycy pojawiła się po zapłodnieniu, kiedy urodzisz z dużym prawdopodobieństwem problemy ustąpią i wszystko wróci do normy. Jak leczyć chorobę Hashimoto w ciąży? Czynnikiem decydującym o podjęciu leczenia jest obecność przeciwciał we krwi. Zanim zajdziesz w ciążę, badaj się systematycznie, aby kontrolować stan hormonów. Dobry nie wymaga podawania leków. Ich stan potrafi jednak szybko się zmieniać, dlatego badania rób nie rzadziej, niż co 3 miesiące. Kiedy potwierdzisz ciążę, od razu umów się do specjalisty. Przepisze Ci leki, które utrzymają hormony na dobrym poziomie. Kryteria leczenia dla przyszłych mam są inne niż dla kobiet niebędących w ciąży. Nawet jeśli dobrze się czujesz i nie zauważasz u siebie objawów świadczących o schorzeniu, musisz utrzymywać poziom TSH na odpowiednim poziomie - 2-2,5 mlU/l. Dzięki temu maluch będzie rozwijał się prawidłowo. Czy leki przyjmowane przez ciężarną mogą zaszkodzić dziecku? Terapia hormonalna nie wpływa negatywnie na maleństwo. Leki są bezpieczne, bo wyprodukowane z substancji będących odpowiednikiem związków wytwarzanych naturalnie przez tarczycę. Pamiętaj o suplementacji jodu. W ciąży wzrasta na niego zapotrzebowanie. Jeśli chcesz uniknąć niedoborów, kupując w aptece preparaty witaminowe dla ciężarnych, proś o tabletki z jodem. Czy chorobę Hashimoto można leczyć dietą? Nie, ale odpowiednio skomponowana może pomóc. Prawidłowe żywienie zmniejsza ryzyko wystąpienia stanów zapalnych i pozytywnie wpływa na działanie układu pokarmowego. Przepisane hormony i substancje odżywcze lepiej się wchłaniają, poprawiając tym samym samopoczucie chorego. Choroba Hashimoto często współistnieje z innymi chorobami, dlatego dieta powinna być skomponowana indywidualnie, uwzględniając takie schorzenia jak ewentualna celiakia czy cukrzyca. Czy choroba Hashimoto to choroba dziedziczna? Choroba powstaje wskutek błędu układu odpornościowego. Nie wiadomo jednak, jakie są jej przyczyny. I choć z reguły jest to predyspozycja rodzinna, trudno określić czy będzie dziedziczyć ją dziecko. Czynniki zwiększające prawdopodobieństwo wystąpienia choroby to również złe warunki życia, niedobór selenu i jodu, stres, palenie papierosów, zanieczyszczenie środowiska. Groźba zachorowania wzrasta też u osób cierpiących na inne choroby autoagresywne jak celiakia, toczeń, RZS, choroby zapalne jelit czy alergię. Na chorobę Hashimoto częściej od mężczyzn chorują kobiety. Zadzwoń do nas Tel. +48 46 858 00 00 Obsługa klienta jest czynna w godzinach - Planujecie w najbliższym czasie zostać rodzicami? Jeśli tak, to koniecznie upewnijcie się, czy nie grozi Wam konflikt serologiczny. Mogą z niego wyniknąć poważne problemy. Na szczęście da się im zapobiec. Planujecie w najbliższym czasie zostać rodzicami? Jeśli tak, to koniecznie upewnijcie się, czy nie grozi Wam konflikt serologiczny. Może do niego dojść, jeśli Ty masz grupę krwi Rh-, a Twój partner Rh+. Niestety z takiej serologicznej niezgodności mogą wyniknąć poważne problemy. Na szczęście da się im zapobiec. W naszym artykule podpowiadamy, jak to zrobić! Grupy krwi – jak to z nimi jest? Na powierzchni krwinek czerwonych (erytrocytów) znajdują się specyficzne białka zwane antygenami (aglutynogenami). To właśnie one decydują o tym, jaką grupę krwi posiadamy. Przykładowo, obecność aglutynogenu A warunkuje grupę krwi A, aglutynogenu B, grupę krwi B. Jeśli na powierzchni krwinek czerwonych obecne są oba aglutynogeny - A i B - to krew ma grupę AB. Jeśli natomiast nie występują żadne z wyżej wymienionych aglutynogenów, to krew należy do grupy 0. Jednocześnie układ odpornościowy produkuje przeciwciała (aglutyniny), które rozpoznają wszystkie obce pod względem grupy krwinki. Odrębnym układem grupowym krwi jest układ Rh. Po raz pierwszy wykryto go u małp z gatunku Rhesus, czemu zawdzięcza swoją nazwę. Do tej pory w jego obrębie rozpoznano kilkadziesiąt różnych aglutynogenów. Najważniejszym jest aglutynogen D. Wszystkie posiadające go osoby określane są jako Rh-dodatnie, czyli Rh+. Z kolei u osób Rh-ujemnych (Rh-) antygen ten nie występuje. Kiedy mówimy o konflikcie serologicznym? Sam fakt, że posiadasz grupę Rh- a Twój partner Rh+ nie wystarczy jeszcze do wystąpienia konfliktu serologicznego. Najpierw Wasze dziecko musi odziedziczyć dodatni czynnik Rh po ojcu - jeśli odziedziczy go po Tobie, do konfliktu nie dojdzie. Ponadto pewna ilość krwi dziecka musi też dostać się do Twojego krwiobiegu. Jak dochodzi do konfliktu serologicznego? Konflikt serologiczny jest tak naprawdę reakcją układu odpornościowego matki. Mówimy wówczas o tzw. immunizacji. Aby tę reakcję uruchomić, wystarczy już zaledwie 0,2 ml krwi płodu w matczynym krwiobiegu. Ponieważ krwinki płodu mają inne antygeny niż krwinki matki, a mianowicie odziedziczone po ojcu antygeny D, układ odpornościowy kobiety traktuje je jako wrogie i zaczyna produkować niszczące je przeciwciała - aglutyniny anty-Rh. Co prawda, dzięki obecności łożyska krew matki nie miesza się z krwią płodu, jednak w przypadku konfliktu serologicznego nie jest ono jednak wystarczającą barierą. W trakcie ciąży może bowiem dochodzić do niewielkich przecieków w krążeniu matczyno-płodowym. Konflikt serologiczny w pierwszej ciąży – możliwy czy nie? Możliwy, choć faktycznie zdarza się dużo rzadziej. Wynika to stąd, że organizm matki nie zdążył jeszcze wytworzyć przeciwciał. Chyba, że dojdzie do bezpośredniego kontaktu krwi Rh- matki z krwią Rh+ dziecka. Właśnie dlatego w prawidłowo przebiegającej ciąży konflikt serologiczny następuje najczęściej dopiero w momencie porodu. Poza tą sytuacją mechanizmy odpornościowe mogą zostać pobudzone również pod wpływem poronienia, zabiegów wewnątrzmacicznych, ciąży pozamacicznej, krwawień czy podczas niezgodnej serologicznie transfuzji krwi. W takich przypadkach konflikt serologiczny może wystąpić już w pierwszej ciąży. Czym skutkuje konflikt serologiczny? Konflikt serologiczny może doprowadzić do rozwoju choroby hemolitycznej u płodu lub noworodka i w konsekwencji do jego śmierci. Dzieje się tak, ponieważ atakowane przeciwciałami krwinki płodu zaczynają się rozpadać. Fachowo zjawisko to nazywamy hemolizą. W konsekwencji u dziecka rozwija się anemia hemolityczna oraz wzrasta poziom bilirubiny we krwi, czyli żółtego barwnika powstającego właśnie na drodze rozpadu erytrocytów. W pewnym momencie wątroba nie daje już sobie rady z szybko postępującą hemolizą i w końcu dochodzi do jej niewydolności. U dziecka będzie się to objawiało przede wszystkim ciężką żółtaczką. Niestety taki stan może zakończyć się jego śmiercią albo jeszcze w łonie matki, albo już po jego narodzinach. Czy da się uchronić przed konfliktem serologicznym? TAK! Podstawą profilaktyki konfliktu serologicznego jest oczywiście oznaczenie grup krwi w układzie Rh. Dlatego jeśli Ty albo Twój parter nie wiecie, czy jesteście Rh-ujemni czy Rh-dodatni, koniecznie wykonajcie badanie, które to ustali. Jeśli okaże się, że masz grupę krwi Rh-, a Twój partner Rh+ i ryzyko konfliktu serologicznego rzeczywiście istnieje, zostaniesz dodatkowo skierowana na badanie poziomu niszczących erytrocyty płodu przeciwciał anty-Rh. Jeszcze kilkanaście lat temu konflikt serologiczny był naprawdę poważnym problemem. Dziś mamy już jednak narzędzia, które pozwalają z nim walczyć. Od wielu lat kobiety poddaje się skutecznej immunoprofilaktyce. Jeśli Rh przyszłej mamy jest ujemne, podaje jej się immunoglobulinę anty-D. Niszczy ona te krwinki dziecka, które już przedostały się do krwiobiegu matki. W ten sposób przeciwciała nie zdążają się wytworzyć. Immunoglobinę podaje się między 28. a 34. tygodniem ciąży, a potem do 72. godzin po porodzie. Chcesz dowiedzieć się więcej? Zadzwoń: 32 506 57 77 Napisz: info@ Konsultacja merytoryczna: dr n. med. Dariusz Mercik Ginekolog położnik, endokrynolog Lekarz z ponad 20-letnim doświadczeniem zawodowym. Specjalista w zakresie diagnostyki i leczenia niepłodności oraz endokrynologii rozrodu. Od wielu lat zawodowo związany z Kliniką Leczenia Niepłodności i Diagnostyki Prenatalnej Gyncentrum. Członek polskich i zagranicznych towarzystw ginekologicznych. Na czym polega i kiedy występuje konflikt serologiczny? Na czym polega konflikt serologiczny? To sytuacja, kiedy organizm przyszłej mamy postrzega jej własne dziecko jako coś obcego i atakuje je przeciwciałami. Na szczęście, medycyna potrafi sobie z tym radzić. Wyjaśniamy, kiedy występuje konflikt serologiczny? Cały problem z konfliktem serologicznym bierze się stąd, że grupa krwi nie u wszystkich jest taka sama – we krwi jednych ludzi występuje pewien czynnik, tzw. antygen D, a u innych go nie ma. Kiedy organizm mamy „zorientuje się”, że we krwi płodu jest nowa, nieznana mu cząstka, traktuje ją jak intruza, coś obcego, i w odruchu obronnym wytwarza przeciwciała, które mają zniszczyć „obcego”. Kiedy powstaje konflikt serologiczny? Spis treściNa czym polega konflikt serologiczny?Czy grupa krwi i czynnik RH wpływają na konflikt serologiczny?Czy konfliktowi serologicznemu można zapobiegać?Jakie powikłania może powodować konflikt serologiczny Konflikt serologiczny - co każda przyszła mama powinna o nim wiedzieć? Na czym polega konflikt serologiczny? Konflikt serologiczny jest spowodowany niezgodnością krwi matki i dziecka. I nie grupa krwi ma tu podstawowe znaczenie, ale właśnie antygen D. Może zdarzyć się tak, że nienarodzone dziecko go ma (dziedziczy po ojcu), a mama – nie. Organizm mamy „dowiaduje się” o tym tylko wtedy, gdy jej krew zetknie się z krwią płodu, a tak dzieje się zwykle dopiero podczas porodu lub poronienia. Dlatego w przypadku pierwszej ciąży zagrożenia dla dziecka prawie nie ma, bo organizm mamy nie ma już czasu na zaatakowanie dziecka. A nawet jeśli zdąży wytworzyć przeciwciała, są one na początku bardzo słabe i nie potrafią pokonać bariery łożyskowej. Dopiero 1,5 do 6 miesięcy później produkowane są przeciwciała silniejsze, które mogą przechodzić przez łożysko. Pozostają one w organizmie matki i jeśli podczas kolejnej ciąży przenikną przez łożysko do krwiobiegu płodu, zaatakują jego czerwone krwinki. Zjawisko takie to właśnie konflikt serologiczny. Dawniej mógł spowodować u płodu bardzo poważną anemię, żółtaczkę, a nawet jego obumarcie. Obecnie medycyna nawet w przypadku wystąpienia konfliktu potrafi uratować dziecko, ale przede wszystkim stara się do niego nie do puścić, zapobiegając powstaniu przeciwciał. W jaki sposób to robi i kiedy w ogóle dochodzi do konfliktu? Czytaj również: Choroba hemolityczna noworodka - właśnie do niej może doprowadzić konflikt serologiczny Grozi ci konflikt serologiczny? Nie czekaj z badaniami Jaką grupę krwi będzie mieć twoje dziecko? Sprawdź to! Czy grupa krwi i czynnik RH wpływają na konflikt serologiczny? Każdy z nas ma określoną grupę krwi (A, B, AB lub 0), ale jest jeszcze coś, co naszą krew różni. Większość ludzi ma na powierzchni czerwonych krwinek tzw. antygen D, pozostali zaś go nie mają. Początkowo antygen D wykryto u małp Rhesus, dlatego nazwano go czynnikiem Rh. Krew osób, u których występuje czynnik Rh, określa się jako RH+, natomiast pozostali mają krew RH–. Tych pierwszych jest zdecydowanie więcej, bo aż 85 proc., podczas gdy osoby z krwią Rh– stanowią 15 proc. ludzkiej populacji. A zatem także większość przyszłych mam ma Rh+ (żeby to sprawdzić, lekarz już podczas pierwszej wizyty zleca badanie krwi). Jeśli i ty masz krew RH+, żaden konflikt serologiczny ci nie grozi, bo problem cię nie dotyczy. Gdy zaś należysz do owej 15-proc. mniejszości o krwi RH–, wtedy ważne jest, jaki czynnik Rh ma ojciec dziecka. Jeśli też ujemny, to znaczy, że także wasze dziecko będzie miało RH– (czynnik dziedziczy się po którymś z rodziców) i niczym to nie grozi, bo Rh matki i dziecka będzie takie samo. Konflikt serologiczny może zaistnieć tylko wtedy, gdy matka dziecka ma krew RH–, a ojciec RH+. I oczywiście, gdy płód odziedziczy czynnik RH po ojcu (dzieje się tak w 60 proc. przypadków). Aby powstały przeciwciała, do organizmu matki musi przedostać się co najmniej 0,2 ml krwi płodowej. Każda przyszła mama do 12 tygodnia ciąży powinna mieć oznaczoną grupę krwi, czynnik Rh, oraz (gdy ma Rh-) poziom przeciwciał atakujących czerwone krwinki płodu. Czy konfliktowi serologicznemu można zapobiegać? Jak już wspomniano, główny wysiłek medycyna kładzie na to, by nie dopuścić do powstania konfliktu. W tym celu wszystkim ciężarnym kobietom o krwi Rh– podaje się w zastrzyku immunoglobulinę anty D (określaną też jako anty RhD lub Rhogam). Jest to naturalny produkt wytwarzany z krwi, który zapobiega powstaniu w ciele matki groźnych dla dziecka przeciwciał – w ten sposób, że natychmiast niszczy wszystkie krwinki płodu, które mogły dostać się do krwiobiegu matki. Bo kiedy nie ma czynnika uczulającego (antygenu D), to nie mogą się wytworzyć przeciwko niemu przeciwciała. Niektórzy lekarze zalecają podanie dwóch dawek immunoglobuliny anty D – jedną w 28. tygodniu ciąży, drugą wkrótce po porodzie. Skuteczność takiej profilaktyki wynosi 99 proc. W Polsce zazwyczaj immunoglobulinę podaje się tylko jeden raz – po porodzie (do 72 godzin od narodzin dziecka). Taka profilaktyka jest skuteczna w 96–98 proc. Immunoglobulinę powinny otrzymać także kobiety z czynnikiem Rh–, u których usunięto ciążę pozamaciczną, stwierdzono poronienie, wystąpił silny krwotok w II lub III trymestrze ciąży, a także które poddawały się inwazyjnym badaniom prenatalnym (amniopunkcja, biopsja kosmówki) lub miały przeprowadzoną aborcję. Każda z tych sytuacji zwiększa ryzyko przedostania się krwi płodu do krwiobiegu matki. W wyjątkowych przypadkach (gdy nie podano immunoglobuliny lub wymieszanie krwi matki i dziecka nastąpiło, zanim ją podano) w organizmie matki powstają przeciwciała mogące niszczyć czerwone krwinki płodu z dodatnim czynnikiem Rh (dotyczy to ok. 1,5 proc. kobiet, których płód ma Rh+). Co wtedy? Czytaj również: Immunoglobulina - a, anty d, igg, ige - funkcje i zastosowania przeciwciał Badanie grupy krwi u dziecka: na czym polega? Jakie powikłania może powodować konflikt serologiczny Gdy specjalne badania krwi (tzw. odczyn Coombsa) wykażą, że we krwi przyszłej mamy są obecne przeciwciała anty D, powinna ona zostać otoczona szczególną opieką lekarską. Poziom przeciwciał w jej organizmie musi być pod stałą kontrolą. W tym celu wykonuje się dodatkowe badania w 28., 32. i 36. tygodniu ciąży. Należy także co 2–3 tygodnie przeprowadzać badanie USG, które sprawdzi, jak konflikt serologiczny wpływa na dziecko. Podczas tego badania lekarz ocenia wielkość łożyska i płodu, obrzęki i przesięki do jam płodu oraz jego żywotność. Gdy poziom przeciwciał jest niski – zagrożenie jest niewielkie i może obejdzie się bez interwencji medycznej. Kiedy natomiast przeciwciał jest tak dużo, że zagrażają bezpieczeństwu dziecka, być może lekarze podejmą decyzję o wcześniejszym ukończeniu ciąży i przeprowadzeniu transfuzji krwi u dziecka. Bardzo rzadko się zdarza, by transfuzja była konieczna jeszcze przed porodem, ale taki zabieg również jest możliwy. Przenikanie przeciwciał anty D przez łożysko nasila się po 16.–18. tygodniach ciąży, a największe jest w III trymestrze, dlatego ciążę konfliktową powinno się zakończyć w 37. lub 38. tygodniu jej trwania. miesięcznik "M jak mama" Agnieszka Roszkowska, konsultacja: dr Paweł Kubik, ginekolog położnik Konflikt serologiczny i będąca jego wynikiem choroba hemolityczna noworodka to patologia wynikająca z produkcji przez układ odpornościowy przyszłej mamy przeciwciał skierowanych przeciwko krwinkom czerwonym płodu. Może wystąpić, jeśli krew mamy różni się od krwi jej nienarodzonego dziecka pod względem antygenów obecnych na krwinkach przyczyną konfliktu serologicznego jest niezgodność w zakresie antygenu D z układu Rh. Jeśli mama ma grupę krwi Rh(-) ujemną, tzn. na jej krwinkach czerwonych antygen D jest nieobecny, a tata Rh(+) dodatnią, istnieje ryzyko wystąpienia konfliktu serologicznego, który może powodować poważną chorobę można zapomnieć o możliwości wystąpienia konfliktu serologicznego spowodowanego niezgodnością w zakresie pozostałych antygenów z układu Rh (C, c, E, e) lub układach grupowych krwi (AB0, Kell, Kidd, Duphy, MNSs etc).Podczas ciąży może także wystąpić tzw. konflikt grup głównych. Gdy mama ma krew grupy 0, a u dziecka występuje grupa A lub B, krew mamy wytwarza przeciwciała odpornościowe, które atakują dziecko. Konflikt grup głównych występuje rzadziej i jest mniej groźny, jego skutki są podobne do tych, charakterystycznych dla konfliktu na tle czynnika ryzyka wystąpienia konfliktu serologicznego i odpowiednia profilaktyka, jaką w tym przypadku należy podjąć, sprawiają, że zagrożenie zdrowia maluszka można ograniczyć do skutek dziedziczenia maluszek otrzymuje pewne cechy od mamy, a inne od taty. Wśród nich jest także grupa krwi oraz obecność antygenu błonowego D z układu Rh na krwinkach czerwonych lub jego brak. Szacuje się, że antygen D grupy krwi Rh(+) dodatniej występuje u 85% ludzi, natomiast 15% populacji go nie posiada, dlatego ich grupę krwi określa się jako Rh(-).W sytuacji, gdy krew obojga rodziców różni się pod względem czynnika Rh, płód dziedziczy po tacie antygen D (Rh+), a krew mamy nie posiada tego antygenu (Rh-), mówimy o niezgodności, która stanowi ryzyko wystąpienia konfliktu serologicznego. Konflikt ten może wystąpić, jeśli w okresie ciąży lub podczas porodu dojdzie do przecieku krwi Rh+ maluszka do krwi mamy o czynniku Rh- w ilości większej niż 0,2 ml. Organizm mamy uruchamia wówczas mechanizmy obronne i wytwarza przeciwciała skierowane przeciwko antygenom krwinek Rh+ płodu. Przeciwciała powodują uszkodzenie krwinek czerwonych płodu, prowadząc do niedokrwistości płodu i rozwinięcia choroby hemolitycznej, która w trakcie ciąży objawia się czyli pogrubieniem łożyska,powiększeniem wątroby i śledziony płodu,poszerzeniem żyły pępowinowej u płodu,kardiomegalią – zwiększenie wymiarów serca płodu,obrzękiem tkanki podskórnej płodu,obecnością płynu w jamach ciała u płodu (opłucnej, osierdziu, otrzewnej).Ze względu na intensywny rozpad krwinek czerwonych u płodu uwalniana jest hemoglobina, która ulega przemianom do bilirubiny. W ciąży nadmiar bilirubiny usuwany jest do krążenia przyszłej mamy dzięki sprawnemu funkcjonowaniu bariery łożyskowej. Po porodzie za eliminację nadmiaru bilirubiny odpowiedzialna jest niedojrzała pod względem enzymatycznym wątroba noworodka. Utrzymujący się rozpad krwinek czerwonych prowadzi do powstania ciężkiej żółtaczki hemolitycznej wymagającej intensywnej terapii już w pierwszej dobie życia maluszka. Diagnostyka konfliktu serologicznegoKażda kobieta w ciąży powinna jak najwcześniej, już po pierwszej wizycie u lekarza prowadzącego wykonać badanie grupy krwi z oznaczeniem czynnika Rh i stwierdzeniem obecności alloprzeciwciał przeciwko krwinkom czerwonym. Jeśli jesteś w ciąży po raz pierwszy, istnieje niewielkie ryzyko wystąpienia konfliktu serologicznego, ponieważ Twój organizm napotka krew dziecka najprawdopodobniej dopiero podczas porodu. Co jednak ważne, przeciwciała mogą pojawić się w krwi mamy wcześniej np. na skutek przebytego poronienia lub zabiegów wykonywanych podczas ciąży, jak np. inwazyjne badania prenatalne. Pamiętaj, że do immunizacji, czyli pobudzania mechanizmów odpornościowych organizmu do działania, mogło dojść także w przeszłości wskutek przetoczenia krwi niezgodnej grupowo lub w wyniku używania zanieczyszczonego obcą krwią sprzętu do nie stwierdzono u Ciebie obecności alloprzeciwciał po pierwszej wizycie ginekologicznej, badanie zostanie powtórzone w kolejnych trymestrach ciąży i przed porodem. Jeśli natomiast w twojej krwi krążą przeciwciała przeciwko antygenom czerwonokrwinkowym, zostaniesz objęta szczególną opieką podczas ciąży. Oznaczenia miana przeciwciał będą wykonywane średnio co 4 tygodnie, będziesz także dużo częściej miała wykonywane USG płodu z oceną przepływu krwi w tętnicy środkowej mózgu. Istnieje bowiem realne zagrożenie powstania niedokrwistości i rozwinięcia pełnoobjawowej choroby hemolitycznej płodu, wymagającej hospitalizacji w Oddziale Patologii Ciąży, wdrożenia diagnostyki inwazyjnej i terapii wewnątrzmacicznej płodu. Istotne jest, byś była pod stałą opieką lekarza i realizowała zalecone badania, jeśli istnieje u Ciebie ryzyko wystąpienia konfliktu ciążyDowiedz się, jak przebiega ciąża tydzień po tygodniu. Sprawdź, jak zmieniasz się Ty i Twój maluszek. Poznaj najczęstsze dolegliwości ciążowe i skuteczne sposoby radzenia sobie z do stronyCzy konflikt serologiczny można leczyć?Istotą terapii jest nie konflikt serologiczny, czy niezgodność serologiczna, lecz choroba hemolityczna płodu (noworodka) powstała wskutek swobodnego przenikania matczynych przeciwciał do krążenia płodu i niszczenia jego krwinek czerwonych. Obecnie jedyną skuteczną metodą terapii prenatalnej, powszechnie stosowaną w wyspecjalizowanych ośrodkach, jest transfuzja wewnątrzmaciczna wykonywana pod kontrolą USG. To zabieg polegający na przetoczeniu specjalnie dobranej krwi, bezpośrednio do naczynia krwionośnego płodu – zazwyczaj żyły pępowinowej płodu. Transfuzje te pozwalają na uzupełnienie krwi pozbawionej antygenu docelowego i skorygowanie niedokrwistości płodu jeszcze w łonie matki. Są one powtarzane początkowo co około tydzień, aby w krótkim czasie uzupełnić niedobór, następnie w momencie uzyskania normalizacji parametrów hematologicznych ich częstotliwość może zostać zmniejszona, a odstęp pomiędzy zabiegami wydłuża się do 2-3 tygodni. Dodatkowo ciężarna może otrzymać gammaglobulinę, która pozwoli na zahamowanie produkcji alloprzeciwciał przez jej układ porodzie noworodek z łagodną postacią choroby hemolitycznej będzie poddany fototerapii (w celu szybszego zwalczania żółtaczki), w cięższych postaciach choroby może wymagać przeprowadzenia transfuzji uzupełniającej lub wymiennej. ProfilaktykaPo porodzie noworodek pacjentki Rh(-) rutynowo będzie miał oznaczoną grupę krwi – jeśli odziedziczył antygen D po tacie, tzn. ma grupę krwi Rh(+), wówczas mama w ciągu 72 godzin powinna otrzymać tzw. immunoglobulinę anty-„D”. Celem immunoprofilaktyki jest zneutralizowanie antygenów płodowych, które przedostały się do krwioobiegu matki podczas porodu, zanim zostaną rozpoznane przez jej układ immunologiczny jako „obce” i zanim zostanie wytworzona pamięć podaje się także w przypadku poronienia czy leczenia ciąży pozamacicznej. Jest to obowiązkowa profilaktyka, która pozwala zapobiec konfliktowi serologicznemu przy kolejnej ciąży. Immunoglobulina anty-„D” może być również podawana w przypadkach:gdy ciąża jest zagrożona poronieniem,gdy mamie grozi przedwczesny poród,gdy w okresie ciąży mają miejsce badania inwazyjne czy operacje wewnątrzmaciczne płodu ,gdy podczas ciąży doszło do intensywnego krwawienia,jako profilaktyka ciążowa niezależna od wystąpienia zagrożeń pomiędzy 28. a 30. tygodniem względu na to, że nie można zmienić grupy krwi i czynnika Rh, nie jest możliwe całkowite wyeliminowanie potencjalnego ryzyka konfliktu serologicznego u rodziców o odmiennych antygenach czerwonokrwinkowych. Można jednak stosować szereg działań profilaktycznych, które zminimalizują ryzyko zagrożenia zdrowia i życia maluszka. Tagi: konflikt serologiczny a ciąża, konflikt krwi, zapobieganie konfliktowi serologicznemu, niezgodność serologiczna, niezgodność grup krwi w ciąży, profilaktyka konfliktu serologicznegoOceń ten artykuł: Konflikt serologiczny co to jest?Z konfliktem serologicznym mamy do czynienia w sytuacji, gdy dojdzie do wytworzenia u ciężarnej przeciwciał przeciwko antygenom płodu. Przeciwciała anty-D z układu Rh są najczęstszą, lecz nie jedyną przyczyną konfliktu serologicznego, ponieważ może się on pojawić również w zakresie głównych grup krwi. Do wytworzenia tych przeciwciał może dojść tylko wtedy, gdy płód odziedziczy czynnik RhD po ojcu, czyli będzie to RhD dodatni, a w czasie porodu nastąpi przeciek krwi dziecka do krwi immunologiczny kobiety, w naturalnym mechanizmie obronnym, wytworzy przeciwciała reagujące na obcy dla siebie antygen (czyli omawiany czynnik RhD, który jest pewnego rodzaju charakterystycznym znakiem na komórkach krwi każdego człowieka). Wytworzone przeciwciała mogą utrzymywać się przez całe życie kobiety i dlatego przy kolejnej ciąży, niezależnie od tego, kiedy nastąpi, oraz w przypadku obecności czynnika RhD może dojść do objawów konfliktu serologicznego. Ważne jest, by pamiętać o pozaciążowych mechanizmach, prowadzących do wytworzenia przeciwciał, takich jak przetoczenie niezgodnej grupowo krwi lub korzystanie przez wiele osób z tej samej igły (np. do wstrzykiwania narkotyków). Ilość wystarczająca do wytworzenia pamięci immunologicznej to 0,2 sytuacji, gdy ciężarna ma już wytworzone przeciwciała przeciw antygenom RhD, a dziecko w kolejnej ciąży ponownie odziedziczy od ojca czynnik RhD+, mamy do czynienia z konfliktem serologicznym, który najczęściej prowadzi do powstawania tzw. choroby hemolitycznej się tak, ponieważ wytworzone przez matkę przeciwciała mogą przechodzić przez łożysko i atakować krwinki płodu, powodując wiele następstw, takich jak:niszczenie krwinek czerwonych u płodu, przez co dochodzi do niedokrwistości,przewlekłe niedotlenienie płodu i dalej uszkodzenie jego narządów i choroby hemolitycznej płodu jest obrzęk płodu, widoczny w badaniu USG. Najcięższą konsekwencją konfliktu serologicznego jest zgon wewnątrzmaciczny płodu lub urodzenie się noworodka niezdolnego do serologiczny i monitorowanie przebiegu chorobyObecnie dostępne są nieinwazyjne metody monitorowania przebiegu choroby i stanu dziecka u każdej ciężarnej, niezależnie od tego, z jakiej przyczyny doszło do powstania konfliktu serologicznego. Jedną z metod jest określenie miana przeciwciał anty-D oraz monitorowanie jego stosowaną metodą jest ultrasonograficzna ocena ewentualnych zmian zachodzących w organizmie płodu oraz pomiar przepływu krwi w tętnicy środkowej mózgu u płodu przy użyciu funkcji Doppler. Dzięki specjalnie opracowanym diagramom można z dużą dokładnością określić ryzyko anemii u płodu i podjąć dalsze inwazyjną jest natomiast pobranie próbki krwi dziecka wewnątrzłonowo, w czasie zabiegu zwanego kordocentezą, polegającego na nakłuciu naczynia pępowinowego płodu. Zabieg ten wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym, pod kontrolą USG. Z pobranej próbki krwi można określić grupę krwi dziecka, czyli to, co w pozostałych wypadkach pozostaje niewiadomą aż do samego kordocentezy stanowi więc najlepszy sposób, aby potwierdzić lub wykluczyć ryzyko konfliktu serologicznego wtedy, gdy są obecne przeciwciała anty-D u matki, ponieważ niezbędnym elementem w celu jego stwierdzenia jest określenie niezgodności antygenowej krwi matki i dziecko jest zgodne antygenowo z matką, ciąża jest wolna od ryzyka i powikłań konfliktu serologicznego. Jeśli natomiast potwierdzono, że mamy do czynienia z konfliktem i chorobą hemolityczną płodu, ważna jest ocena wartości morfotycznych krwi płodu, czyli określenie ilości krwinek czerwonych, hemoglobiny i wartości świadczą o anemii i uszkodzeniach krwinek płodu przez przeciwciała matki. Metodą leczniczą może być w takiej sytuacji przetoczenie płodowi (np. do żyły pępowinowej) specjalnie przygotowanego koncentratu krwinek czerwonych. Niestety, zabieg należy powtarzać. Nieinwazyjne metody leczenia konfliktu serologicznego, polegające na podawaniu gammaglobuliny w ciąży w dużych dawkach, są, ze względów ekonomicznych, niestosowane profilaktyczne w przypadku niezgodności serologicznejU każdej kobiety ciężarnej, szczególnie w przypadku stwierdzenia niezgodności serologicznej w układzie RhD z ojcem dziecka, zalecane jest przeprowadzenie badań w kierunku obecności przeciwciał anty-D, które mogłyby atakować antygeny na powierzchni krwinek dziecka. Jest to podstawowe badanie, które powinno być wykonane w I trymestrze ciąży oraz powtórzone w II trymestrze. Wykonywany test nazywany jest powszechnie odczynem 28-30 tygodniu ciąży zalecane jest także profilaktyczne podanie immunoglobuliny anty-D tym kobietom, które mają ujemny wynik odczynu Coombsa, czyli przy braku obecności przeciwciał kobiecie po porodzie immunoglobuliny anty-D jest powszechnie wykorzystywanym elementem profilaktyki przeciw konfliktowi serologicznemu w następnej jednak immunoglobulina anty-D mogła zostać podana, muszą zostać spełnione następujące warunki:stwierdzono niezgodność krwi matki i dziecka,kobieta nie wytworzyła jeszcze przeciwciał spełnieniu powyższych warunków podanie immunobuliny anty-D uchroni kobietę przed wytworzeniem w jej organizmie przeciwciał potencjalnie szkodliwych w kolejnej także: Badania prenatalne – na czym polegają, kiedy je robićBadanie prenatalne VeraGene - na czym polega, jakie choroby wykrywa?Nieinwazyjny test prenatalny Veracity - przygotowanie do badania, kiedy wykonać?

czy konflikt serologiczny utrudnia zajście w ciążę